Czym jest nowotwór kory nadnerczy?
Raki nadnercza mogą produkować szereg hormonów i ich prekursorów. Uważa się, że ok. ¾ raków jest hormonalnie czynnych, choć nie zawsze dają objawy kliniczne. Najczęściej produkowane są glikokortykosteroidy (substancje hormonalne produkowane w nadnerczach, potocznie zwane sterydami) dające objawy tzw. zespołu Cushinga: otyłość, ścieńczenie skóry, zanik mięśni, kruchość naczyń krwionośnych, osteoporozę, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia metabolizmu glukozy (nietolerancję glukozy, jawną cukrzycę), osłabienie odporności, zaburzenia psychiczne, zaburzenia czynności gonad.
Do często spotykanych należą guzy produkujące androgeny (hormony męskie) albo osobno, albo razem z glikokortykosteroidami. Objawy hiperandrogenizmu trudno zdiagnozować u mężczyzn, natomiast u kobiet dają hirsutyzm (nieprawidłowe owłosienie), zaburzenia cyklu miesięcznego, niepłodność, łysienie typu męskiego, obniżenie głosu, przerost łechtaczki. Do wyjątkowo rzadkich należą raki nadnercza produkujące estrogeny (hormony żeńskie). U mężczyzn objawiają się ginekomastią (powiększeniem piersi), a u kobiet często są przyczyną patologicznych krwawień z dróg rodnych.
Guz nadnercza jest zwykle jednostronny, powyżej 6 cm, najczęściej 10 cm, lecz spotyka się guzy nawet 30 cm. Już sama wielkość guza ma znaczenie rokownicze. Guz nadnercza o średnicy powyżej 6 cm ma 25% szans być rakiem, poniżej 4 cm tylko 2%. Badaniem obrazowym, które stosuje się najczęściej i wnosi wiele informacji w diagnostyce guzów nadnercza, jest tomografia komputerowa. Badanie USG ma charakter pomocniczy i uzupełniający w ocenie struktur ogniskowych w wątrobie. Badaniem pomocnym w rozpoznaniu i ocenie zaawansowania raka kory nadnercza jest pozytonowa tomografia emisyjna (PET – badanie przypominające tomografię, opiera się jednak na ocenie nie wielkości guza, tylko aktywności jego komórek; te bardziej aktywne to zazwyczaj komórki nowotworowe). Raki nadnercza są bardzo aktywne, dzięki czemu dość dobrze uwidaczniają się w badaniu PET.
