Stadium zaawansowania
Ocena stadium zaawansowania jest podstawą do podjęcia decyzji klinicznej oraz prognozowania szansy chorego na wyleczenie. Jest ona wynikiem badania klinicznego, badań obrazowych oraz wykonanych biopsji. Podsumowanie wszystkich zebranych informacji pozwala wyciągnąć wnioski na temat najlepszego leczenia.
Powszechnie stosowaną klasyfikacją pomocną w ocenie nowotworu jest klasyfikacja organizacji Union Internationale Contre le Cancer (UICC) i American Joint Committee on Cancer (AJCC) z 2010 r.
Ustalenie stadium zaawansowania mięsaka kości opiera się na ocenie następujących czynników kliniczno-patologicznych:
- stopnia zaawansowania histologicznego (ang. Grade, G),
- średnicy ogniska pierwotnego i obecności innych ognisk nowotworu (ang. Tumor, T),
- obecności przerzutów do węzłów chłonnych (ang. Node, N); nowotwory kości rzadko dają zmiany w węzłach chłonnych,
- przerzutów do narządów odległych (ang. Metastasis, M).
Do każdej z tych cech dodaje się odpowiednią cyfrę mówiącą o zaawansowaniu nowotworu.
Stopień zaawansowania histologicznego (G) określa ocena guza pod mikroskopem. Histopatolog ocenia między innymi, czy komórki nowotworu są dobrze zróżnicowane, tj. w swoim rozwoju specjalizują się do pełnienia jakiejś funkcji, oraz czy są źle zróżnicowane, czyli nie przypominają swoją budową żadnych komórek organizmu. Im komórki gorzej zróżnicowane, tym gorsze jest rokowanie.
Klasyfikacja dotycząca pozostałych cech (tak zwane TNM) jest dość prosta w przypadkach nowotworów kości.
Po zebraniu przez lekarza wszystkich informacji, może on zaklasyfikować chorego do danego stopnia zaawansowania, opisywanego cyframi rzymskimi od I do IV.
W celu uzyskania szczegółowych informacji zawsze się należy skonsultować się z lekarzem.
