Typy morfologiczne
Mikroskopowo zwykle rozpoznawane są raki płaskonabłonkowe o wysokim (mniej złośliwe) lub pośrednim stopniu zróżnicowania. Płaskonabłonkowe raki o niskim stopniu zróżnicowania (bardziej złośliwe) występują dość rzadko. Inne rodzaje nowotworów w tym miejscu należą do rzadkości. Najczęstszym umiejscowieniem raka części krtaniowej gardła stanowi zachyłek gruszkowaty. Naturalny przebieg raka części krtaniowej gardła wynika ze złożoności anatomicznej okolicy oraz dużej ilości okolicznych naczyń chłonnych. Od tego zależy też ogólnie niekorzystne rokowanie, prawdopodobnie najgorsze wśród nowotworów narządów głowy i szyi. Wzrost miejscowy raka części krtaniowej gardła jest szybki i z racji miejsca wcześnie dochodzi do zajęcia sąsiednich narządów, takich jak krtań wraz z jej chrząstkami czy ustna część gardła. W rakach okolicy zapierściennej stosunkowo wcześnie dochodzi do zajęcia początkowej części przełyku. Przy wszystkich umiejscowieniach charakterystyczne jest wczesne występowanie przerzutów do węzłów chłonnych szyi, z wyjątkiem węzłów podżuchwowych. Przerzuty miejscowe raka części krtaniowej gardła mogą dotyczyć także węzłów chłonnych klatki piersiowej. Przerzuty odległe są częstsze niż w większości innych raków płaskonabłonkowych narządów głowy i szyi.
