Typy morfologiczne
U mężczyzn najczęstszą postacią raka inwazyjnego (mogącego dawać przerzuty), podobnie jak u kobiet, jest rak przewodowy. Kolejną postacią jest typ brodawkowaty występujący w około 5% przypadków. Rak zrazikowy występuje bardzo rzadko (mniej niż w 1% przypadków) ze względu na specyficzną budowę męskiej piersi. Postać ta najczęściej współistnieje z zespołem Klinefeltera (rzadką chorobą genetyczną). Inne mikroskopowe podtypy raka naciekającego piersi u mężczyzn to: rak rdzeniasty, śluzowy, cewkowy i płaskonabłonkowy. Stanowią one mniej niż 5% przypadków, ale są częstsze niż u kobiet. Rak Pageta i rak zapalny występują z podobną częstością jak u kobiet (1-2%). Do grupy mięsaków (nowotworów pochodzących z komórek mezenchymy, czyli odmiennego typu budowy niż komórki nabłonka) należą: złośliwy guz liściasty, mięsak naczyń krwionośnych, tłuszczakomięsak, włókniakomięsak i mięsak mięśniakowaty prążkowanokomórkowy. Pierś u mężczyzn może być także miejscem zmian przerzutowych w przebiegu innych nowotworów. Najczęstszymi nowotworami dającymi przerzuty odległe do piersi u mężczyzn są rak prostaty i czerniak.
W porównaniu z rakiem piersi u kobiet rak piersi u mężczyzn charakteryzuje się wyższym odsetkiem występowania receptorów steroidowych („odbiorników hormonów”), zarówno estrogenowych, jak i progesteronowych. Receptory estrogenowe występują w około 80-90% przypadków, a receptory progesteronowe w 7-75% przypadków. Uważa się, że częściowo przyczyną tej sytuacji jest niski poziom estrogenów u mężczyzn, a większa liczba receptorów powoduje ich większą dostępność dla tego hormonu.
