Leczenie
Ustalenie najlepszego sposobu leczenia u mężczyzn chorych na raka piersi jest trudne. Najczęściej stosowane są metody podobne do stosowanych u kobiet chorych na raka piersi.
Leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne stanowi podstawową część leczenia raka piersi. Leczenie chirurgiczne jest stosowane przede wszystkim we wczesnych stopniach zaawansowania. Od wielu lat leczenie operacyjne raka piersi staje się coraz mniej agresywne. Coraz częściej stosowane są metody mniej obciążające, dotyczące zarówno piersi, jak i węzłów chłonnych. W przeciwieństwie do kobiet u mężczyzn leczenie oszczędzające piersi jest stosowane stosunkowo rzadko. Metody chirurgiczne to:
- amputacja według metody Maddena,
- amputacja według metody Pateya.
Obie te metody usuwają gruczoł piersiowy razem z węzłami chłonnymi pachy.
Zabiegi operacyjne w zakresie pachowych węzłów chłonnych to:
- limfadenektomii pachowa (usunięcie węzłów chłonnych pachy), standardowo stosowana u chorych z podejrzeniem przerzutów do pachowych węzłów chłonnych.
- biopsja węzła wartowniczego (pierwszego węzła podejrzanego o bycie miejscem przerzutu), stosowana u chorych bez podejrzenia przerzutów do pachowych węzłów chłonnych. Metoda ta polega na wycięciu węzła chłonnego zbierającego chłonkę (płyn zbierający białe krwinki z węzłów chłonnych) z obszaru guza. Wyznacza się go za pomocą niebieskiego barwnika i radioaktywnego znacznika.
Radioterapia
Radioterapia jest drugą metodą miejscowego leczenia stosowaną u mężczyzn chorych na raka piersi. W badaniach wykazano, że uzupełniająca radioterapia zmniejsza liczbę nawrotów miejscowych po leczeniu chirurgicznym. Większość badaczy zaleca uzupełniającą radioterapię jako standardowe postępowanie ze względu na przeważające zabrodawkowe umiejscowienie, które znacznie zwiększa ryzyko zajęcia węzłów chłonnych zlokalizowanych blisko mostka, oraz ze względu na stosunkowo częste zabiegi operacyjne nie usuwające do końca wszystkich komórek raka. Radioterapia jest także częścią leczenia oszczędzającego, które u mężczyzn przeprowadzane jest tylko w złym stanie ogólnym, z przeciwwskazaniami do usunięcia piersi z założeniem wyleczenia.
Radioterapia jest także stosowana w leczeniu nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego raka piersi jako element leczenia skojarzonego lub jako metoda wyłączna. Jest ona również stosowana w przypadku nawrotu miejscowego u chorych wcześniej nienapromienianych. Radioterapia u chorych bardzo zaawansowanych ma na celu poprawę jakości życia.
Hormonoterapia
Ze względu na wysoki odsetek guzów zawierających receptory steroidowe („odbiorniki hormonów”) u mężczyzn chorych na raka piersi istnieją silne argumenty do stosowania hormonoterapii zarówno w leczeniu po operacji, jak i w zaawansowanej chorobie. Obecnie standardowym lekiem hormonalnym stosowanym w leczeniu po operacji u mężczyzn chorych na hormonowrażliwego raka piersi jest tamoksyfen. Hormonoterapia jest również stosowana w miejscowo zaawansowanym lub uogólnionym raku piersi u mężczyzn.
Inne leki stosowane w hormonalnym leczeniu uogólnionego raka piersi u mężczyzn to: ketokonazol, estrogeny, pochodne progestagenów, aminoglutetymid, analogi hormonu lutenizującego. Są to leki oddziaływające na męski układ hormonalny.
Chemioterapia
Rola chemioterapii w leczeniu uzupełniającym jest mniej ustalona niż hormonoterapii. Obecnie uważa się, że chemioterapia po operacji pozwala uzyskać wydłużenie czasu przeżycia u chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi. Zaleca się jej stosowanie w tych samych wskazaniach, jak u kobiet. Najczęściej stosowane schematy leczenia zawierają leki cytostatyczne – antracykliny, a ostatnio podjęto także próby stosowania taksoidów.
W zaawansowanym raku piersi chemioterapię stosuje się przy braku receptorów steroidowych w guzie lub przy niepowodzenia hormonoterapii.
Terapia celowana
Rola leczenia celowanego specyficznie na komórki raka jest u mężczyzn chorych na raka piersi wciąż niejasna. Podejmowane są próby stosowania tej metody według wskazań przyjętych u kobiet chorych na raka piersi.
