Typy morfologiczne
Z mikroskopowego punktu widzenia większość przyzwojaków nie wykazuje cech złośliwości. Częstość występowania przypadków z cechami złośliwości nie przekracza 5-10%. Charakterystyczną cechą wszystkich przyzwojaków jest nadzwyczaj gęste unaczynienie.
Naturalny przebieg przyzwojaków cechuje zwykle wolny, uciskający okoliczne struktury wzrost. W przypadku umiejscowienia guza w okolicy kości skroniowej może dochodzić do uszkodzenia kości w mechanizmie zajęcia chorobą, a czasem ucisku. Zajęcie i zniszczenie kości skroniowej jest cechą charakterystyczną przyzwojaków w tej okolicy. Występują też w podobnym mechanizmie uszkodzenia neurologiczne w zakresie nerwów czaszkowych. U chorych na przyzwojaki kłębka szyjnego w zaawansowanej fazie choroby dochodzi do ucisku i zaburzeń przepływu w tętnicach szyjnych. Przerzuty do węzłów chłonnych i odległe występują rzadko, wyłącznie w złośliwych formach przyzwojaka.
