Typy morfologiczne
Morfologicznie komórki nowotworu to limfocyty B, których wielkość jądra komórkowego jest równa lub większa wielkości jądra makrofaga (dużej krwinki białej) lub jest dwukrotnie większa niż prawidłowy limfocyt. Chłoniaki te wywodzą się z limfocytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych lub z limfocytów, które opuściły te ośrodki. Komórki nowotworowe zawierają liczne zmiany genetyczne. Chłoniak z dużych komórek B u chorych na AIDS jest związany z zakażeniem wirusem EBV, a w postaci pierwotnie wysiękowej – z wirusem HHV-8. W obrębie chłoniaka z dużych komórek B można wyróżnić wiele podtypów.
Pierwotny chłoniak śródpiersia z dużych komórek B jest odrębną jednostką chorobową, zbliżoną pod względem biologicznym do chłoniaka z dużych komórek B i chłoniaka Hodgkina. Występuje często u młodych kobiet, powoduje masywne zajęcie śródpiersia i może być stanem naglącym ze względu na objawy uciskowe struktur naczyniowych i oddechowych klatki piersiowej. Jeżeli nie występują dodatkowe czynniki ryzyka – zmiana masywna, podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej – wyniki leczenia stosowanego w leczeniu chłoniaka z dużych komórek B są podobne. Jednak jeżeli te czynniki występują (ok. 60% przypadków), wówczas leczenie powinno być bardziej intensywne, podobne do stosowanego w leczeniu chłoniaka Burkitta.
