Objawy
Rak krtani najczęściej umiejscawia się w obrębie górnej i środkowej części (zbliżona częstość występowania w obu lokalizacjach). Początkowe umiejscowienie nowotworu w podgłośni jest rzadkie (poniżej 10% wszystkich przypadków). Naturalny przebieg raka krtani jest zależny od umiejscowienia. I tak: raki górnej części krtani, nagłośni, charakteryzuje dość dynamiczny wzrost miejscowy i wczesne pojawianie się przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych. Przerzuty odległe nie są częste, aczkolwiek ich ryzyko wzrasta w przypadkach raków niskozróżnicowanych i olbrzymich zmian w węzłach chłonnych. Z kolei raki środkowej części, głośni, cechuje zwykle powolny wzrost miejscowy, a przerzuty do węzłów chłonnych występują rzadko, co jest spowodowane niewielkim unaczynieniem chłonnym tej okolicy. Raki dolnej części krtani, podgłośni, charakteryzuje umiarkowanie dynamiczny wzrost miejscowy i częstsze niż w raku głośni przerzuty do węzłów chłonnych, nie tylko szyi, ale również w klatce piersiowej.
Podobnie od umiejscowienia zależą objawy raka krtani. W przypadku raka nagłośni wczesne dolegliwości są często niecharakterystyczne i obejmują uczucie ciała obcego w gardle oraz bóle i drażliwość przy przełykaniu pokarmów lub śliny. Często pierwszym objawem zgłaszanym przez chorego jest pojawienie się powiększonego węzła chłonnego w obrębie szyi. Występowanie chrypki, bólu gardła bez innych wyraźnych przyczyn, świstu krtaniowego, duszności lub niemożność przełykania pokarmów stałych świadczy o znacznym miejscowym zaawansowaniu nowotworu z zajęciem sąsiadujących struktur anatomicznych. W przypadku raka głośni klasyczny wczesny objaw stanowi chrypka. Zasadą powinno być specjalistyczne oglądanie krtani u osób z chrypką utrzymującą się dłużej niż 2 tygodnie, nieustępującą po leczeniu przeciwzapalnym. Świst krtaniowy związany ze zwężeniem dróg oddechowych na poziomie głośni zwykle świadczy o znacznym miejscowym zaawansowaniu, a rzadko może być objawem względnie wczesnym. Objawy raka podgłośni początkowo trudno zauważyć, a wyraźnie pojawiają się w chwili zwężenia dróg oddechowych (świst, duszność) i zajęcia głośni lub porażenia nerwu krtaniowego wstecznego (chrypka).
