Leczenie
W przypadkach chłoniaków strefy brzeżnej obowiązuje, podobnie jak w przypadku chłoniaków grudkowych, zasada oceny wskazań do leczenia systemowego (immunochemioterapia); jeżeli nie ma objawów, dolegliwości lub powikłań choroby, wskazana jest czujna obserwacja i zaniechanie leczenia przeciwnowotworowego.
Chłoniaki układu MALT wykazują tendencję do nawrotów lub postępu choroby w innych umiejscowieniach tego układu. W razie braku odpowiedzi chłoniaka na leczenie bakterii lub nawrotu choroby oraz w przypadkach niezwiązanych z zakażeniem, wskazane i skuteczne jest leczenie systemowe, podobne jak stosowane w leczeniu innych chłoniaków o niskim stopniu złośliwości, na przykład chłoniaku grudkowym, (immunochemioterapia, np. schemat R-CVP).
W związku z postępami leczenia systemowego leczenie operacyjne chłoniaków pierwotnych żołądka straciło uzasadnienie i powinno być zarezerwowane do sytuacji szczególnych, takich jak wyjątkowa oporność choroby na immunochemioterapię lub powikłania (krwawienie, perforacja), które jednak występują dość rzadko. Rozważając ewentualne wskazania do zabiegu operacyjnego należy pamiętać, że nawet częściowe usunięcie żołądka jest zabiegiem znacznie okaleczającym, który może prowadzić zarówno do ostrych powikłań zagrażających życiu chorego, jak i powikłań późnych w postaci nieprawidłowego funkcjonowania żołądka, niedokrwistości megaloblastycznej i/lub zespołu neurologicznego w następstwie niedoboru witaminy B12 wchłanianej za pomocą czynnika produkowanego przez żołądek. Alternatywną wobec leczenia operacyjnego przypadków opornych jest radioterapia.
