Typy morfologiczne
Wyróżniamy 2 postaci tych chłoniaków:
- Węzłowa – jest początkowo umiejscowiona jedynie w węzłach chłonnych.
- W postaci pozawęzłowej, często występującej w żołądku, tarczycy, oczodole i płucach, chłoniaki te są określane jako nowotwory typu MALT (związane z tkanką chłonną błon śluzowych narządów).
Szczególną postacią pozawęzłowego chłoniaka strefy brzeżnej, w której leczenie operacyjne może być wskazane, jest pierwotny chłoniak śledzionowy. Choroba w tym rozpoznaniu obejmuje obniżenie liczby wszystkich krwinek, powiększenie śledziony i zajęcie szpiku. Stwierdzono związek powstania tej postaci chłoniaka z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C oraz związek aktywności choroby z liczbą kopii wirusa. Rozpoznanie ustala się na podstawie pobrania szpiku i/lub cytometrii (specjalistycznego badania komórek chłoniaka z użyciem promieni lasera) krwi obwodowej u chorego z powiększeniem śledziony. Wskazaniem do leczenia jest istotna niedokrwistość, małopłytkowość i/lub obniżenie liczby białych krwinek lub dolegliwości ze strony śledziony. Jeżeli obecność wirusa C jest potwierdzona, wskazana jest konsultacja specjalisty chorób wątroby w sprawie wskazań do leczenia przeciwwirusowego (leki, takie jak interferon alfa, rybawiryna). Jeżeli nie ma wskazań do leczenia przeciwwirusowego, a występują objawy chłoniaka, wówczas postępowaniem z wyboru jest usunięcie śledziony. Zabieg ten zwykle prowadzi do pełnej poprawy wskaźników morfologii krwi, nawet jeżeli utrzymuje się istotne zajęcie szpiku przez chłoniaka.
