Diagnostyka
Kiedy niepokoją nas jakieś objawy, jak również gdy pragniemy zastosować jakieś działania czy badania profilaktyczne, celowe jest przedyskutowanie tego problemu lub tematu z lekarzem. Rozmowa z lekarzem, czyli tzw. klasyczny wywiad i badanie lekarskie, nawet w erze doskonałych urządzeń diagnostycznych, mają kolosalne znaczenie, ponieważ pozwalają w indywidualny sposób zaplanować postępowanie na podstawie wiedzy o naszych obciążeniach rodzinnych, wcześniejszych chorobach, nałogach czy też o charakterze pracy.
Kiedy nie jesteśmy pewni, czy zabarwienie naszego moczu świadczy o krwiomoczu, celowe jest wykonanie ogólnego jego badania. Natomiast wstępne podejrzenie guza nerki stawiane jest współcześnie zazwyczaj na podstawie badania ultrasonograficznego (USG) jamy brzusznej, które w wykonaniu doświadczonego lekarza może wskazać na wielkość i zaawansowanie choroby nowotworowej. Kolejnym krokiem diagnostycznym potwierdzającym rozpoznanie nowotworu jest tomografia komputerowa (TK) z podaniem kontrastu dożylnego. U części chorych korzystne może być wykonanie badania rezonansem magnetycznym (MR). Zakres tzw. badań obrazowych dotyczy zwykle jamy brzusznej i miednicy, choć celowa jest również ocena narządów klatki piersiowej, czyli wykonanie minimum RTG klatki piersiowej.
Kiedy zachodzi podejrzenie występowania przerzutów do mózgu, wykonuje się badanie tomograficzne lub rezonans magnetyczny głowy. Specyficzna diagnostyka nieprawidłowości w układzie kostnym polega na wykonaniu scyntygrafii kości, w której po podaniu znacznika izotopowego rejestruje się obraz całego układu kostnego. Podejrzenie przerzutów do kości wymaga zazwyczaj potwierdzenia w badaniu rentgenowskim, tomograficznym lub rezonansem magnetycznym.
Do pełnego obrazu funkcjonowania organizmu celowe jest również wykonanie badań krwi.
