Prewencja w nowotworach narządów głowy i szyi
Podstawową strategią zmierzającą do ograniczenia zachorowalności na najczęściej występujące typowe raki płaskonabłonkowe narządów głowy i szyi jest propagowanie niepalenia tytoniu, stanowiącego najsilniejszy czynnik ryzyka powstania raka w odniesieniu do nowotworów układu oddechowego, a także górnego odcinka przewodu pokarmowego. Zmniejszenie liczby osób palących powinno przełożyć się w najbardziej istotnym stopniu na zmniejszenie zachorowalności na raki krtani, ustnej i krtaniowej części gardła oraz jamy ustnej. Kolejnym z istotnych czynników jest wysokoprocentowy alkohol. Ograniczenie przyjmowania alkoholu powinno skutkować spadkiem zachorowalności przede wszystkim na raki jamy ustnej, a również raki ustnej i krtaniowej części gardła. Ważne jest także propagowanie dbałości o higienę jamy ustnej.
Nadzwyczaj ważne znaczenie ma wczesne rozpoznawanie nowotworów głowy i szyi. Wiąże się to bowiem z większą skutecznością, mniejszą liczbą działań niepożądanych leczenia i korzystnym efektem zabiegu.
Obecnie nie istnieją uzasadnione i akceptowane programy badań przesiewowych w kierunku wczesnego rozpoznania raków narządów głowy i szyi. W takiej sytuacji główna rola w aspekcie wczesnego rozpoznawania przypada samym chorym, lekarzom rodzinnym oraz lekarzom stomatologom. Utrzymywanie się nieustępującej chrypki, dyskomfortu i bólów gardła, niegojących się owrzodzeń lub zgrubień na błonach śluzowych czy też pojawienie się powiększonych węzłów chłonnych na szyi przez okres dłuższy niż 2 tygodnie powinno być powodem natychmiastowego skierowania do specjalisty laryngologa lub onkologa, a nie nieuzasadnionego przedłużania leczenia przeciwzapalnego, co jest niestety często spotykane.
