Typy histologiczne
W odniesieniu do raków piersi ogólnie przyjęta jest mikroskopowa klasyfikacja według Światowej Organizacji Zdrowia. Najbardziej ogólny jest podział na przedinwazyjne (nie zagrażające przerzutami) (wewnątrzprzewodowe) i naciekające raki piersi (zagrażające przerzutami).
Przewodowy rak przedinwazyjny (DCIS)
Jest coraz częściej rozpoznawany w następstwie upowszechnienia przesiewowych badań mammograficznych. Nie jest to rak inwazyjny, podstawę leczenia stanowi leczenie miejscowe, czasami dodatkowo hormonoterapia.
Zrazikowy rak przedinwazyjny (LCIS)
Ma monomorficzny (jednolity) obraz komórek i wykrywa się go przypadkowo w czasie badań diagnostycznych innych rozrostów. Wykrycie LCIS nie ma wpływu na decyzje lecznicze, to nie jest nowotwór złośliwy.
Rak naciekający bez specjalnego typu (NOS, NST, dawniej przewodowy)
Jest najczęstszym typem raka piersi, stanowi 65-80% wszystkich przypadków. Może mu towarzyszyć obecność DCIS. Rak naciekający NST wykazuje dużą różnorodność w zakresie komórek nowotworowych oraz pod względem obecności struktur cewkowych lub gruczołowych.
Naciekający rak zrazikowy
Jest drugim, co do częstości występowania typem mikroskopowym i stanowi 10-20% wszystkich przypadków raka piersi u kobiet. Raki zrazikowe czasami są rozproszone w obrębie piersi, przez co wymagają starannej diagnostyki i doboru optymalnego zakresu operacji, aby usunąć wszystkie ogniska nowotworu.
Inne mikroskopowe podtypy raka naciekającego piersi występują znacznie rzadziej i stanowią około 5% przypadków. Są to:
- rak cewkowy (tubularny),
- rak rdzeniasty,
- rak śluzowy,
- rak metaplastyczy
- rak płaskonabłonkowy.
Rak Pageta
W przebiegu choroby Pageta zmiany w obrębie brodawki sutkowej i w jej najbliższym otoczeniu przypominają wyprysk: brodawka jest zaczerwieniona, swędząca, czasem pokryta strupem. Znamienną cechą mikroskopową jest obecność komórek Pageta. W leczeniu stosuje się metody miejscowe.
Rak zapalny
Występuje stosunkowo rzadko (do kilku % wszystkich przypadków). Charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem, przebiega z obrzmieniem i bolesnością piersi, zaczerwienieniem skóry. U niektórych chorych w badaniu przez dotyk nie wyczuwa się guza w piersi. Mikroskopowo stwierdza się zwykle nacieki raka NST. Dynamika choroby może być duża, nieleczony guz szybko powiększa się. Po leczeniu przedoperacyjnym wykonuje się mastektomię bez rekonstrukcji, z uzupełniającą radioterapią.
Mięsaki
Należą do nich: złośliwy guz liściasty, mięsak naczyń krwionośnych, tłuszczakomięsak, włókniakomięsak i mięsak mięśniakowaty prążkowanokomórkowy. Wskazane jest dedykowane leczenie w ośrodku o dużym doświadczeniu.
Przerzuty do piersi
Pierś może być także miejscem zmian przerzutowych w przebiegu innych nowotworów, niemniej nie jest to częsta lokalizacja. Najczęściej przerzuty do piersi powstają w przebiegu czerniaka, raka narządu rodnego oraz przewodu pokarmowego.
Receptory steroidowe
Tkanka nowotworowa raka piersi u kobiet charakteryzuje się wysoką ekspresją receptorów steroidowych. Receptory estrogenowe (ER) występują u 80% chorych na raka piersi, receptory progestagenowe (PgR) są obecne rzadziej. Określenie stanu receptorów steroidowych polega na interpretacji wyniku barwienia immunohistochemicznego jąder komórek raka piersi. Według najnowszych zaleceń za hormonowrażliwe (czyli luminalne) uznaje się guzy wykazujące jakąkolwiek ekspresję receptorów steroidowych (1%).
Receptor HER2
W przypadku niecałych 20% wszystkich raków piersi występuje nadmierna ekspresja receptora HER2 lub amplifikacja genu HER2. Rokowanie chorych na HER2-dodatniego raka piersi przed wprowadzeniem terapii anty-HER2 było znacznie gorsze. Obecnie w leczeniu HER2-dodatniego raka piersi dostępnych jest kilka celowanych terapii, przez co wyniki leczenia chorych są znaczeni lepsze.
Wskaźnik Ki67
Mówi o nasileniu proliferacji (dzieleniu się) komórek rakowych. Ma znaczenie zwłaszcza w podziale raków luminalnych na A i B. W przypadku większego wskaźnika, czyli >30% rokowanie jest gorsze.
