Diagnostyka
W diagnozowaniu nowotworów układu nerwowego największą rolę odgrywają badania obrazowe, głównie tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, pozwalające na wykrycie guza oraz określenie jego lokalizacji i rozległości. Rezonans magnetyczny (MRI) obecnie stanowi podstawową metodę diagnostyki nowotworów mózgu u dzieci. U niemowląt pomocnicze znaczenie, oprócz tomografii komputerowej i rezonansu, może mieć USG głowy. W razie podejrzenia nowotworu kanału kręgowego wykonuje się mielotomografię i/lub MRI oraz badania radioizotopowe. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie bardziej szczegółowych spacjalistycznych badań.
Oprócz badań obrazowych, u pacjentów z podejrzeniem nowotworu ośrodkowego układu nerwowego konieczne jest wykonanie badania dna oka, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, badanie elektroencefalograficzne, oznaczanie stężenia biomarkerów nowotworowych (α-fetoproteina, ß-HCG ) oraz badania biochemiczne w surowicy krwi.
W guzach o dużej złośliwości (medulloblastoma, ependymoma) wskazane jest badanie szpiku, scyntygrafia kości (badanie kości po podaniu znacznika) oraz tomografia komputerowa jamy brzusznej.
Rozpoznanie nowotworu ośrodkowego układu nerwowego powinno być ustalone na podstawie badania histologicznego guza z materiału bioptycznego pobranego w czasie operacji neurochirurgicznej. W razie braku możliwości wykonania zabiegu neurochirurgicznego, nawet o charakterze diagnostycznym, leczenie niekiedy podejmuje się na podstawie prawdopodobieństwa budowy histopatologicznej guza, wynikającego z jego lokalizacji, wyglądu i tempa wzrastania.
