Objawy, wczesne wykrycie
Czasami przypadkowo wykonana morfologia krwi obwodowej, u chorych bez jakichkolwiek objawów choroby może wykazać zwiększoną liczbę monocytów (powyżej 1000 w mm3). Należy wówczas poszukiwać przyczyny monocytozy, a jedną z nich może być przewlekła białaczka mielomonocytowa. W przewlekłej białaczce mielomonocytowej typu zespołu mielodysplastycznego objawy wynikają z cytopenii obwodowych; są to objawy niedokrwistości, zakażenia w przebiegu granulopenii, skaza małopłytkowa. Chorzy na typ mieloproliferacyjny zwykle mają objawy ogólne (utrata wagi ciała, gorączka, poty nocne). Powiększenie śledziony wywołuje bóle brzucha. Może dochodzić do zajęcia skóry (guzki) i/lub dziąseł (przerost). Na wczesnym etapie choroby może jedynie występować monocytoza we krwi obwodowej. Konieczne jest wykluczenie innych chorób przebiegających z monocytozą, w tym infekcyjnych i chorób z autoagresji. Monocytoza musi utrzymywać się powyżej 3 miesięcy. Konieczne jest wykluczenie przewlekłej białaczki szpikowej lub mastocytozy (badanie cytogenetyczne i molekularne).
